Bimhuis 50 jaar: persoonlijke herinneringen
Mijn eerste kennismaking met het Bimhuis was in 1977. Als fluitist haakte ik aan bij de improvisatieworkshop van Arnold Dooyeweerd. We speelden Charles Mingus’ “Better Get Hit In Your Soul” en moesten in onze solo schakelen tussen het begintempo en de “double tempo feel”. Maar saxofoon, trompet en trombone domineerden het klankveld waarin ik slechts te horen was als ik hysterisch uithaalde in het hoge register. Later dat jaar kocht ik zelf een tenorsax.
In dat oude Bimhuis aan de Oude Schans werd ik geïnspireerd door muziek van Willem Breuker, Archie Shepp en Theo Loevendie. Ik speelde er voor het eerst zelf, o.a. in ‘De Duo’ met Albert van Veenendaal en met het baanbrekende saxofoonkwartet ‘Nieuw Rotterdams Peil’, samen met drie andere saxofonisten uit ‘de Boventoon’, een leerorkest van trombonist Willem van Manen en saxofonist Herman de Wit dat er wekelijks repeteerde. Ook van de ‘Maiden Voyage bigband’ waarvoor trompettist Jeff Reynolds mij vaderlijk uit de Utrechts jazzscene had losgetrokken, was het oude Bimhuis de vaste repetitiestek. Ik heb er veel gespeeld en veel geleerd. Behalve door een geinformeerd publiek, werd je er kritisch maar welwillend beluisterd door collega’s uit de Amsterdamse jazzscene die zich bovenaan de trap, op de hoek van de bar ophield. Serieus, alsof we toen al in het middelpunt van de internationale jazzscene stonden.